Iranian Futurist 
Iranian Futurist
Ayandeh-Negar
Welcome To Future

Tomorow is built today
در باره ما
تماس با ما
خبرهای علمی
احزاب مدرن
هنر و ادبیات
ستون آزاد
محیط زیست
حقوق بشر
اخبار روز
صفحه‌ی نخست
آرشیو
اندیشمندان آینده‌نگر
تاریخ از دیدگاه نو
انسان گلوبال
دموکراسی دیجیتال
دانش نو
اقتصاد فراصنعتی
آینده‌نگری و سیاست
تکنولوژی
از سایت‌های دیگر


مدیریت بحران، بحران مدیریت

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:
Twitter Google Yahoo Delicious بالاترین دنباله

[07 Mar 2014]   [ امیررضا پوررضایی]


در چه زمانی باید به مدیریت بحران پایان داد؟ آیا برای پایان دادن به اعمال مدیریت بحران باید منتظر پایان بحران وتمام پیامدهای آن بود؟ آیا ادامه یافتن مدیریت بحران خود باعث بحران در مدیریت می‌شود؟


بحران را همه می‌شناسیم و می‌دانیم اگر سازمان تحت مدیریت ما دچار بحران شود لازم است که به سرعت مدیریت بحران حاکم شود. بحران از جنس توفان است و خواهی نخواهی خودش را به ما تحمیل می‌کند و ما مجبور می‌شویم براساس مقتضیاتی که آن بحران به ما تحمیل کرده رفتار کنیم. اما لازم است هوشیار باشیم و در اولین زمان ممکن اعمال مدیریت بحران را پایان دهیم و شرایط عادی را بر فضای سازمان حاکم کنیم.

بحران‌های بزرگ وکوچک، با فاصله‌های کم و حتی در مواردی وقوع بحران جدیدی قبل از فروکش کردن بحران قبلی، متاسفانه در سال‌های اخیر بسیار اتفاق افتاده و مدیران ما را به نوعی به محافظه‌کاری از جنس «ماندن در وضعیت مدیریت بحران» کشانده است که خطرات خاص خود را دارد.

مدیریت بحران با همه امتیازات و لزومی که در شرایط بحرانی دارد به همان اندازه برای شرایط بعد از عبور از اوج بحران، نه‌تنها نامناسب بلکه خطرناک است. یکی از خطرات جدی که سازمان‌ها را تهدید می‌کند این است که در مواقع لزوم و در بزنگاه‌های مدیریتی، مدیریت بحران را بر سازمان حاکم نکنند و در مقابل اگر پس از عبور از اوج بحران کماکان مدیریت بحران حاکم بماند نیز پیامدهای منفی به همان اندازه بزرگ به وجود خواهد آمد. حاکم نشدن مدیریت بحران در مواقع لزوم پیامدهایی دارد که به سرعت معلوم می‌شود اما بازنگرداندن سازمان از حالت مدیریت بحران به حالت عادی خطراتی دارد که در عین بزرگی و جبران‌ناپذیری دیر آشکار می‌شوند. همین دیرآشکاری در بسیاری از موارد باعث می‌شود معایب حاکم بودن مدیریت بحران نادیده یا کم اهمیت تلقی شود.

مدیران هم مانند همه انسان‌های دیگر پس از برخورد با یک خطر محافظه کار می‌شوند و تلاش می‌کنند از خطری که برایشان اتفاق افتاده بوده، دوری کنند. غافل از اینکه زندگی همه انسان‌ها و به‌ویژه مدیران پر از خطرات گوناگون است و اگر از یک خطر، خیلی دوری کنیم، ناخودآگاه به یک خطر دیگر نزدیک می‌شویم. 

اینجا است که لازم می‌شود مدیریت بحران پایان یابد، چرا که مدیریت بحران حاکم شده تا ما را هر چه زودتر و هرچه بیشتر از خطری که به دام آن افتاده‌ایم دور کند. اگر این روند به موقع قطع نشود، مدیریت بحران ما را به مهلکه دیگری در جهت مخالف خطر قبلی خواهد انداخت.

به این ضرب‌المثل توجه بفرمایید. «به کسی آن‌قدر گفتند برو عقب تا توی حوض نیافتد که از عقب افتاد توی آب انبار». کسی که لب حوض باشد یک حالت بحرانی را ایجاد کرده و مدیریت بحران سعی می‌کند او را از خطر دور کند، درحالی‌که نمی‌داند حتی ممکن است به سمت خطر جدی‌تری او را سوق دهد. 

مدیریت بحران عملکردی است ذاتا کوتاه‌مدت و در مقابل مدیریت مفهومی است بلندمدت. در واقع حاکم شدن مدیریت بحران یعنی تعطیلی مدیریت به معنای اصلی کلمه. مدیریت به معنای نگاه به دور و برنامه‌ریزی برای رسیدن به آن اهداف است ولی مدیریت بحران نگاه به نزدیک و گریز از مشکلی است که دامنگیر شده است.

به عبارت دیگر در مدیریت بحران نگاه راهبردی (استراتژیک)جایی ندارد ولازم است که مشکل موجود به سرعت حل شود در غیر اینصورت سازمانی نمی‌ماند که بخواهیم برای آن راهبرد (استراتژی) تعریف کنیم. از سوی دیگر اگر مدیریت بحران حاکم بماند، نگاه راهبردی پیدا نمی‌شود و در میان‌مدت سازمان با بحران‌هایی به مراتب جدی‌تر مواجه می‌شود که معلوم نیست بتوان از آن با مدیریت بحران عبور کرد. به سخن دیگر ما با مدیریت بحران به جای خاصی نمی‌رسیم فقط می‌توانیم از جاهای خاصی فرار کنیم.

حاکم ماندن مدیریت بحران و خو کردن مدیران به این وضعیت از جمله مخاطرات نرم برای سازمان‌های ما است. یکی از دلایل این موضوع را می‌توان در پر تعداد بودن بحران‌های جامعه ما دانست که مدیران را به سمت نوعی میل به ماندن در وضعیت اضطراری سوق می‌دهد و مدیریت را از آنچه وظیفه ذاتی اوست، یعنی داشتن نگاه کنشگر، به نوعی عملکرد واکنشی می‌کشاند و در موارد زیادی می‌بینیم که مدیران ما بدون اینکه بدانند، در حال اعمال مدیریت بحران هستند. بی‌شک لازم است که هر از چند گاهی با بررسی موارد مختلف و سنجه‌های لازم مطمئن شویم که در حالت مدیریت بحران قرار نداشته باشیم.

دولت لازم است تلاش کند تا فعالان و مدیران جامعه با حداقل تنش بتوانند به فعالیت‌های خود مشغول باشند اما مدیران نیز لازم است خطر نرم و خاموش حاکم ماندن مدیریت بحران را برای سازمان خود در نظر داشته باشند و در اولین زمان ممکن اعمال مدیریت بحران را متوقف کنند.حتی اگر مجبور باشند در زمانی نه چندان دور مجددا مدیریت بحران اعمال کنند. بحران ذاتا مفهومی است نقطه‌ای و اگرامتداد یافت و خطی شد دیگر نمی‌توان و نباید آن را بحران دانست، بلکه لازم است آن را به‌عنوان وضعیت موجود شناخت. مدیریت بحران تلاش برای دور شدن است و مدیریت، تلاش برای رسیدن. توجه داشته باشیم که تنها با دور شدن نمی‌توان به هدف رسید.

 

مطلب‌های دیگر از همین نویسنده در سایت آینده‌نگری:


منبع:


بنیاد آینده‌نگری ایران



پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ - ۲۸ مارس ۲۰۲۴

اقتصاد فراصنعتی

+ اقتصاد از چشم‌اندازی زنانه مریم یوسفیان

+ انسان شناسی اقتصادی پیر بوردیو سعدیه صالحی

+ چطور می‌توانیم در زمان رکود اقتصادی بازهم موفق ظاهر شویم؟ حمیدرضا تائبی

+ خلاصه کتاب چالشهای مدیریت در قرن ۲۱،پیتر دراکر سید محمد افقهی

+ چرا زنان مدیران بهتری هستند داریوش نوروزی

+ اقتصاد خرد جوزف استیگلیتز

+ پروفسور مارگلین کسی است که تمامی مدارج اقتصاد نئوکلاسیک را تا انتها طی کرده است استفان مارگلین

+ نگاهی متفاوت در علت یابی کاستی های نظام آموزشی 

+ اقتصاد نفتی کارآفرینی و تولید علم را فلج کرده است 

+ چرا با وجود سخنرانی خوب از نتیجه جلسه راضی نیستید؟ 

+ چگونه مدیران را مدیریت کنیم مترجم: رویا مرسلی

+ ركود از جنگ و امريكا هم خطرناك‌تر است محسن رنانی

+ اقتصاد دانایی محسن عارف

+ نوآوری استراتژيک در چهار مرحله. نادیا شادوش

+ آينده نگري ، تحقیق و توسعه و نوآوری ، جهاني انديشيدن 

+ اقتصاد سیاسی، نفت و بحران اقتصادی ایران / گفت‌وگو با محسن رنانی دکترمحسن رنانی

+ یک دیدگاه فرآیندی از مدیریت دانش مترجم: مصطفی پارسانیا

+ راهنمایان گردشگری،‌ کاشفان سرمایه‌های نمادین دکترمحسن رنانی

+ تحلیل اقتصادی آزادی دکترمحسن رنانی

+ عصر مدیران. 

+ ايران پسا تحریم و بحران در شرکت‌های نفت بين‌المللی  سید کامران باقری

+ با حضور زنان در جامعه به توسعه می‌رسیم دکترمحسن رنانی

+ واكاوي نفت: رنـج اقتصـاد ايـران از سـه تـهديد در گفتگو با ناصر فکوهی دکتر ناصر فکوهی

+ طرحی برای آینده‌نگری اقتصاد ایران علیرضا صابونی‌ها

+ درک دموکراسی 

+ جدل رنانی و مصباحی‌مقدم بر سر توسعه 

+ افق‌های کوتاه مقیاس‌های کوچک فرشاد مومنی

+ صنعت‌داری یا صنعتی‌شدن؟ عباس شاکری

+ روند های جدید پویا در کارآفرینی 

+ خلاقیت راهکاری جهت توسعه گردشگری 

+ فرصت‌های از دست رفته بایزید مردوخی

+ راهکارهای تحقیق اقتصاد بدون نفت دکتر بایزید مردوخی

+ بیم و امیدهای نفتی سعیده شفیعی

+ روندها، فرصت‌ها و تهدیدها حسین تسلیمی

+ شجاعانه اما پر اشتباه دیدره مک کلاسکی/ استاد دانشگاه اقتصاد در شکاگو

+ توسعه انساني يعني توانمند سازي سیدمحمدسعید نوری‌نائینی

+ سودای تغییر بدون تغییر ، اساسی ترین مشکل بنگاههای خصوصی مهندس صلاح الدین همایون

+ دنیای نو اقتصاد نو 

+ مدیریت دانش در سازمان 

+ چطور سازمان ها یمان را برآینده متمرکز کنیم ؟  یان ویلسن / برگردان : مهندس حمید رضا عرفانیان

+ این رکود پایان ناپذیر…! 

+ ﺟﻬﺎﻧﻲﺷﺪﻥ ﻭ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺭﺍﻫﺒﺮﺩﻱ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺍﻧﺴﺎﻧﻲ ﺭﻭﺯﺑﻪ ﺣﺒﻴﺒﻲ

+ در آستانه دوره پایان نفت هستیم دکترمحسن رنانی

+ آنچه پیتر دراکر درباره‌ سال 2020 می‌دانست 

+ اصول مدیریت دولتی 

+ سال٩٤، پایان حضور دولت در عرصه توسعه دکترمحسن رنانی

+ بخشی از اقتصاد در آستانه ورشکستگی است دکترمحسن رنانی

+ ما نیازمند انقلابی پایدار هستیم 

+ چالشهای فراروی مدیریت منابع انسانی مهدی صانعی

+ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻱ ﺟﺪﻳﺪ ﻛﻮﻳﻦ ﻛِﻠﻲ

+ ریشه نابرابری در کجاست؟ پل کروگمن

+ کروگمن، استگلیتز و توماس پیکتی جزء پرنفوذترین اقتصاددانان اکونومیست

+ تحصیل دانایی و مدیریت دانایی جان وَن بِویرن

+ تاثير اجزاء اقتصاد دانش محور بر بهره وري نيروي كار رضا خواجه نائيني

+ جهانی سازی یعنی ادغام اقتصادهای ملی/من منتقد سرسخت‌ راهبردهای‌ اصلاحی‌ مثل‌ «شوک درمانی» هستم/واکنش شدید علیه جهانی‌سازی‌، به علت افزایش نابرابری  استیگلیتز

+ پیش نیازهای اقتصاد دانایی محور زهرا شمسی

+ چرا در صنایع علم محور، قدرت رقابت جهانی نداشته ایم؟ علی بابایی

+ علم اقتصاد در ایران تبدیل به ایدئولوژی شده است 

+ اﺗﻢ, ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻗﺮن ﺑﻴﺴﺘﻢ, ﻧِﺖ، آﻳﻨﺪهي ﻣﺎﺳﺖ ﻛﻮﻳﻦ ﻛِﻠﻲ

+ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻱ ﺟﺪﻳﺪ ﻛﻮﻳﻦ ﻛِﻠﻲ

+ خدایان مدیریت چارلز هندی

+ اخلاق در رفتار سازمانی مهندس صلاح الدین همایون

+ مدیریت از زبان بزرگمهر بابک بهی

+ اقتصاد دانان فردا_2 

+ اقتصاددانان فردا 

+ رشد اقتصادی بدون سیاستگذاری هوشمندانه امکان پذیر نیست رعیا

+ خرما و کشمش جایگزین واردات شکر مهدی ازرقی

+ ايجاد يك جامعه يادگيرنده پروفسور جوزف استيگليتز

+ رشد اقتصادی در جهان کندتر می شود/ آیا بشر در آینده ثروتمندتر می شود؟ ندای ایرانیان

+ چرا هنوز به مدیران نیاز داریم؟ مترجم: فريبا وليزاده

+ سودهای بانکی مردم را خانه نشین کرد. ثروت های دروغین در اقتصاد پول مبنا دکتروحید شقاقی شهری

+ اقتصاد دیجیتالی  علیرضا ابراهیمی

+ رقابت جهاني در قرن 21 مصطفی مؤمنی

+ ساختارهای جدید سازمانی 

+ داﻧﺶ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮي در ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﻧﺴﺎﻧﻲ Decision  آرش ﻣﻮﻣﻨﻲ

+ مدیر قرن بیست و یکم  ترجمه و اقتباس: تورج مجیبی و محسن محمدیان ساروی

+ چالش‌های سودآوری و رشد در سازمان‌های قائم به ذات فرنود حسنی

+ سازمان تندآموز  

+ روند آینده رقابت و تقسیم بازار در نظام بانکی ایران  فرنود حسني

+ سازمانهای یادگیرنده  

+ فرهنگ سازمانی سید محمدعلی رجبی

+ سیاست‌گذاری مناسب در خصوص رسیدن به اقتصاد دانش­محور هومن ابوترابی

+ جایگاه ایران در اقتصاد دانش‌محور هومن ابوترابی

+ نبرد با ادم اسمیت (و کارل مارکس) Daniel Jafari

+ بی عدالتی درمیان ثروتمندان زیاد شده / از ثروتمندان مالیات بیشتری بگیرید حتی اگر فقیر شوند 

+ کتاب “سرمایه در قرن ۲۱″ ”توماس پیکتی”  مدرسه اقتصاد

+ مدیریت و سازمان در قرن بیست و یکم  ’امیر یوسفی

+ مدیریت بحران، بحران مدیریت  امیررضا پوررضایی

+ هند و پاکستان در بازار لوازم‌التحریر ایران  

+ نگرشی جدید نسبت به روش های توسعه مدیریت  Gaurav Moda, Anshu Nahar, Jai Sinha

+ بهره گیری از ارتباطات داخلی برای پشبرد استراتژی بقای سازمان عادل میرشاهی

+ چين کپی‌کار را فراموش کنيد!  سيد کامران باقری

+ کارآفرینی و خلق ثروت بدون سرمایه مالی  

+ قابلیت‌های تصمیم‌‌گیری پايدار را به سازمان خود بیاورید  

+ مثبت اندیشی عاملی برای افزایش بهره‌وری در محیط کار  مترجم: نفیسه هاشم خانی

+ چرا مدیران منابع انسانی شانس کمتری برای مدیر عامل شدن دارند؟  مترجم: مریم رضایی

+ بشنويد که افراد دقيقا چه مي‌گويند؟! سيد محمد اعظمی نژاد

+ درگیری شدید سیاسی بین سنت گرایان و تجددگرایان حوزه اقتصاد ایران 

+ چالشهای یک مدیر درایران کنونی صلاح الدین همایون

+ مهارت‌های مدیریتی Eric McNulty



info.ayandeh@gmail.com
©ayandeh.com 1995