Iranian Futurist 
Iranian Futurist
Ayandeh-Negar
Welcome To Future

Tomorow is built today
در باره ما
تماس با ما
خبرهای علمی
احزاب مدرن
هنر و ادبیات
ستون آزاد
محیط زیست
حقوق بشر
اخبار روز
صفحه‌ی نخست
آرشیو
اندیشمندان آینده‌نگر
تاریخ از دیدگاه نو
انسان گلوبال
دموکراسی دیجیتال
دانش نو
اقتصاد فراصنعتی
آینده‌نگری و سیاست
تکنولوژی
از سایت‌های دیگر


جامعه‏ با حافظه کوتاه مدت

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:
Twitter Google Yahoo Delicious بالاترین دنباله

[17 Jul 2012]   [ مسعود بينش]

 


هر انسان و جامعه ‏ای در بند زمان و مکان است. در جغرافیایی ریشه دارد و تاریخ آن در گستره زمان امتداد یافته و می‏یابد. این تاریخی بودن مستلزم آن است که جامعه، حافظه تاریخی داشته باشد. حافظه تاریخی، حافظه بلند مدت جامعه است. جامعه ضمن این که هویت اکنونی – اینجایی دارد باید بتواند از این قید برهد و در طول زمان به صورتی یکپارچه بگسترد. اگر این حافظه از ذهن و ضمیر جامعه‏ای پاک شود و جامعه صرفا با حافظه کوتاه مدت خود زندگی کند، دیگر گذشته خوب و بد خود را به یاد نمی‏آورد و به نوعی بی‏ریشگی و بی‏مایگی دچار می‏شود. جامعه با حافظه کوتاه مدت، جامعه‏ای گسسته، پراکنده، بی‏ارتباط، پرتنش، هیجانی، ملون، پردغدغه، سرگردان و فاقد ‏جهت است. اگر چنین ویژگیهایی می‏توانیم در جامعه خود سراغ بگیریم معلوم می‏شود حافظه تاریخی جامعه ما کار نمی‏کند و در چنبره روزمرگی گرفتار آمده‏ایم.


نشانه‏ها و شواهد بسیاری می‏توان برای جامعه‏ای با حافظه کوتاه مدت در نظر گرفت:


اختراع مجدد چرخ! یکی از این نشانه‏هاست. همه چیز و همه کار باید از صفر شروع شود. اگر بنایی موجود است و کسی یا کسانی قرار است از این پس مدتی در آنجا به سر برند اولین کاری که می‏کنند یا حتی جامعه از آنها توقع می‏برد، آن است که آن بنا را ویران کنند و حتی مصالح آن را هدر دهند و همه چیز "از نو" شروع شود. گویی آن بنا مال این جامعه نیست یا کسانی برای برافراشتن آن زحمت نکشیده‏اند یا مصالح و زمان و هزینه آن از جیب جامعه برداشته نشده است. این جامعه انگار پادگانی است که دم به دم امرای آن "از نو" می‏فرمایند! نمونه جملاتی نظیر: " از این به بعد می‏خواهیم با کار کارشناسی ...." یا " از حالا به بعد به صورت علمی کار خواهیم کرد ..." یا " من ریشه فساد را خشک خواهم کرد ..." یا " از این پس اینجا را باید با گردش نخبگان و بکارگیری استعدادها اداره کرد ..." اگر رصد شود، به‏وفور در کلام افراد همین جامعه خودمان که به سمت و مسئولیتی می‏رسند می‏توان یافت.


همرنگ جماعت شدن! از دیگر نشانه‏های جامعه با حافظه کوتاه مدت است. افراد در این جامعه از سابقه تاریخی و ریشه هویتی خود بریده می‏شوند و در بیابان غبارآلود اکنون، پرتاب می‏شوند. چپ و راست و بالا و پایین را نمی‏بینند. جهت را گم می‏کنند و گاه ترجیح می‏دهند به همین دلیل سر جای خود متوقف بمانند. حال اگر بادی و موجی و مدی در هر زمینه از شئونات جامعه دررسید به همان جهت متمایل می‏شوند. نمونه‏های بیشماری از این وضعیت را در چنین جوامعی می‏توان دید: ناگهان نویسنده‏ای، شاعری، ... گویی سر از غیب برمی‏آورد و از پرده بیرون می‏افتد. کلامش، حرفش، شعرش دست به دست در دنیای مجازی می‏گردد و گاه مثلا به بازار هجوم می‏برند و در خشکسالی نشر با شمارگان پانصد و هزار، کتابش را به چاپ بیستم و صدم می‏رسانند. این در حالی است که آن فرد و کتابهایش سالهای فراوان پیش نیز زنده بودند و نفس می‏کشیدند و در متن جامعه حضور داشتند. در چنین جوامعی هر چند روز به یک موضوع پرداخته می‏شود، موضوعات دیگر فراموش می‏شود و دو روز دیگر نگاری دیگر از راه می‏رسد. مهم نیست این جمع مستان چگونه اندک اندک می‏رسند: جهت‏دهی از بالاست، فشار رسانه‏ای است، موج تبلیغات است و حتی اقدام گروه مشخص و چه بسا یک نفر. هر چه هست، مهم موج چند روزه‏ای است که پس از آن راه می‏افتد. چنین است که چنین جامعه روی ثبات نمی‏بیند و دائما عمل‏زده و مناسبتی! و در صحنه! است و چشم‏انداز نمی‏پذیرد و سطحی می‏نگرد و فکر و تفکر و متفکر در آن به محاق می‏رود.


سندروم عدد و رقم و آمار! نشانه دیگر جامعه با حافظه کوتاه مدت است. درست است که زمانه ما، به تعبیر رنه گنون، در سیطره کمیت گرفتار آمده است اما در بسیاری از جوامعی که با تکیه بر حافظه تاریخی خود، سعی می‏کنند نگاهی بلندمدت و کلان و جامع و همه‏جانبه به قضایا داشته باشند، اعداد و ارقام هم سر جای خود خوش می‏نشینند و دیگر ملعبه بازیگران و مضحکه تماشاگران قرار نمی‏گیرند. در آن جوامع، زیر بنای ارزشها و اصول و مبانی، به مرور به دستاوردهایی می‏رسد که می‏تواند لباس آمار و اعداد بپوشد. در جامعه با حافظه کوتاه مدت که از گذشته بریده است و اکنون متولد شده است و نقطه شروع تاریخ آن جایی است که هر کس به مقامی می‏رسد و کار خود را شروع می‏کند، چون درازنای عمر اجتماعی و سیاسی و کاری و وجودی افراد بسیار کوتاه است و دست کم از دید عموم به جهت وزش باد موافق و مخالف بستگی دارد، افراد مجبورند کار وجودی خود و وجود کار را با توسل به اعداد و ارقام بیان کنند. طرفه آن که در جامعه با حافظه کوتاه مدت همه آمارها و اعداد و نمودارها نیز روند صعودی و سودای سربالا دارد! چرا که آمار و نموداری که خود فرد، صفر شروعش باشد لاجرم رو به بالا می‏رود. در حالی که در جوامع باثبات و سالم و طبیعی و متکی به حافظه تاریخی و اصول مورد توافق جمعی و استانداردهای سیستمی، آمار و اعداد هم درست مثل وضعیت طبیعی افراد سالم، بالا و پایین دارد و این نه تنها عیب نیست که نشانه سلامت فرد و جامعه است.


نشانه ها و علائم جامعه با حافظه کوتاه مدت بسی فراوان است که کوتاهی زمان! مجال ادامه نمی‏دهد.


مطلب‌های دیگر از همین نویسنده در سایت آینده‌نگری:


منبع: 180


بنیاد آینده‌نگری ایران



پنجشنبه ۹ فروردين ۱۴۰۳ - ۲۸ مارس ۲۰۲۴

دانش نو

+ ۹ نکته که باید درباره هوش مصنوعی بدانید bbv

+ مطالعه دانشگاه استنفورد: با تغییرات هوش مصنوعی انسان‌ها نگران موقعیت خود هستند یسنا امان‌پور

+ دستور کار انسانى جديد / مقالا ای از کتاب انسان خداگونه يووال نوح

+ پلورالیسم چیست؟ قیصر کللی

+ اعضای مصنوعی رباتیک نرم مبتنی بر میکروسیالات، به کمک بیماران دیابتی می‌آیند ´-

+ مهارت تصمیم‌گیری چیست؟ هرمز پوررستمی

+ هوش مصنوعی توزیعی و تجمیعی چیست؟ 

+ تاثیر ابزارهای هوشمند بر کنترل شیوع بیماری‌های فراگیر. 

+ موانع خلاقیت کدامند؟ هرمز پوررستمی

+ نیازی بدون پاسخ! نوآوری اجتماعی را وارد کنیم!  سعید قاسمی زاده تمر

+ مهارت بهتر است یا مدرک دانشگاهی حمیدرضا تائبی

+ علم و اخلاق در گفت‌وگو با دکتر موسی اکرمی؛ دکتر موسی اکرمی

+ مدیریت آینده نگر در ICT 

+ چرا هوش و مهارت، برای داشتن یک شغل کافی نیستند؟ هرمز پوررستمی

+ شرایط اجتماعی چگونه است؟ از منظر چند جامعه شناس ساناز عباس زاده

+ بازگشت به دنیای هنرهای دیجیتال  مهدی صنعت‌جو

+ 2019 

+ مشتری رسانه است فرنود حسنی

+ چه چیزی ترقی بشریت را توجیه می‎کند؟1 یووال نوح هراری

+ تغییر پرشتاب الگو‌های سنتی را منسوخ خواهند کرد 

+ مهارت های مورد نیاز انسان آینده 

+ بازگشت به دوران دولت-شهر برگردان: سپیده جدیری

+ انسان آینده، تسخیر سیر تکامل به دست بشر 

+ نویسنده «انسان خردمند» از کتاب تازه خود گفت  یووال نوح هراری

+ مرد «شپشو» یا منادی عقلانیت؟ دکتر موسی اکرمی

+ رسالت فلسفه آسمان است یا زمین؟ دکتر محسن رنانی

+ جامعه شناسی و فردیت دکتر منیژه نویدنیا

+ تمام قدرت به کجا منتقل شد؟  یووال نوح هراری

+ دفاعم از جامعه‌شناسی مرتبط با واقعیت‌هاست تا مبتنی بر ایدئولوژی! 

+ آنچه مرا نکُشد هرمز پوررستمی

+ جامعه شناسی آموزش و پرورش- رضا جوان

+ پیامدهای مدرنیت -  آنتونی گیدنز

+ اتاق شیشه ای و هنر هشتم زندگی در واقعیت موازی  دکتر مهدی مطهرنیا

+ آزمون های انديشه ورزی در بارۀ خود انديشه حسین کاشفی امیری

+ جامعه شناسی آموزش و پرورش. 

+ گوگل و پایان آزادی اراده یووال نوح هراری

+ انسان از کجا آمد به کجا می رود؟ محمد طبیبیان

+ بازگشت به خانه میثاق محمدی‌زاده

+ هک کردن مغز، کلیدی برای موفقیت مهسا قنبری

+ چهار راهکار برای هک مغز به‌منظور افزایش موفقیت و بهره‌وری مهسا قنبری

+ نوآوری در عصر دیجیتال ؛ چشم‌اندازی جدید برای خدمات 

+ لیدرهای انقلاب صنعتی چهارم 

+ چطور می‌توانیم برای دریافت حقوق بیشتر چانه‌زنی کنیم؟ حمیدرضا تائبی

+ سرمایه اجتماعی دانش آموزان مهدی ولی نژاد

+ جامعه شناسی آموزش و پرورش 

+ ابرها دگرگون می‌شوند، دگرگون می‌کنند و دنیای فناوری را سیراب می‌کنند حمیدرضا تائبی

+ چه چیزی ترقی بشریت را توجیه می‎کند؟ یووال نوح هراری

+ چشم را باید شست…. جور دیگر باید دید دکتر سید کمال الدین موسوی

+ جنبش روش های آمیخته 

+ جامعه شناسی فرهنگی؛ انسان های جامانده دکتر منیژه نویدنیا

+ انگیزه پیشرفت پایین ‌تر از متوسط عثمان آچاک

+ جامعه شناسی شهری و حس زندگی؟ دکتر منیژه نویدنیا

+ چرا ناهنجاری؟ 

+ سخنرانی حسین پاینده در نشست روانکاوی و تحلیل‌های کلان اجتماعی (۲)؛ 

+ چرا کسب‌ و کارهای نوپای موفق به‌سادگی ممکن است شکست بخورند؟ حمیدرضا تائبی

+ بنیان‌های نابرابری اجتماعی دکتر محسن رنانی

+ روانکاوی درمان فرد یا اجتماع 

+ مقدمه‌ای بر تاریخ زیبایی‌شناسی مدرن؛  پُل گایر، ترجمه سیدجواد فندرسکی

+ ظرفیت آموزشی بازی های رایانه  

+ افراد معمولی چگونه به افرادی خارق‌العاده تبدیل می‌شوند مهسا قنبری

+ چپ و راست مرده‌اند، زمین را می‌خواهی یا آسمان را؟ 

+ مهم‌ترین فنآوری‌ها در سال ۲۰۱۸ 

+ هوش مصنوعی می تواند طی بیست سال آینده تهدیدی برای ۴۷ درصد از مشاغل باشد 

+ در حسرت توسعه رضا داوری اردکانی

+ آزادی علمی مقصود فراستخواه

+ سازماندهي گروههاي مشارکتي در سازمانهاي يادگيرنده 

+ مديريت دانش، نياز سازمان هاي امروز 

+ مديريت استرس مجيد يوسفي

+ رقابت بزرگان بر سر تراشه‌های هوش مصنوعی و خیزش آرام تکینگی به‌سمت ما! حمیدرضا تائبی

+ تغییر اجتناب ناپذیر است و باید به منظور ایجاد تحولات مدیریت شود. 

+ ⁠دانشگاه اصفهان برگزار می کند: ⁠دانشگاه اصفهان

+ به فرزندانمان رحم کنیم دکتر محسن رنانی

+ زلزله در سیارات دیگر چگونه رخ می‌دهد؟ 

+ ساختمان‌های هوشمند فرشته نجات انسان‌ها می‌شوند حمیدرضا تائبی

+ استفاده از سیل تصاویری که در زلزله به راه می‌افتد مهدی صنعت‌جو

+ توانمند باشید، تا عرصه را به سایرین واگذار نکنید. حمیدرضا مازندرانی

+ انواع سازمانها Organization Types از دیدگاه برنامه ریزی هدف ها و وسیله ها راسل ایکا ف

+ هوش سازمانیم ‌تجاری است، پس موفق می‌شوم! حمیدرضا تائبی

+ درک اشارات دست با تصویربرداری صوتی مهدی صنعت‌جو

+ نقش بی بدیل هوش مصنوعی بر شهرها و شهروندان آنها محسن راعی

+ مزایای سواد اطلاعاتی 

+ هوش مصنوعی انویدیا، هوای آفتابی را برای ماشین های خودران شبیه سازی می کند! علیرضا فرجی علیرضا فرجی

+ فراگیری: نیازی پایه ای 

+ قلسفه و زندگی روزمره. موسی اکرمی

+ خلاقیت نمادین دهه هشتادی ها 

+ فهم سواد اطلاعاتی 

+ نظریه سواد رسانه ای در گفتگو با دکتر هاشمی 

+ در سال جدید مهندسی نرم‌افزار را جدی‌تر دنبال کنیم حمیدرضا تائبی

+ باید که لذت آموختن را دوباره بیاموزیم پوریا ناظمی

+ انقلاب هوش مصنوعی و تاثیر آن بر جامعه و شرکت ها 

+ توانمند باشید، تا عرصه را به سایرین واگذار نکنید حمیدرضا مازندرانی

+ وجود یخ در مدار استوای مریخ 

+ ظهور «ابر انسان‌ها» طی ۲۰ سال آینده 

+ دانشمندان به استقبال مهمترین پرسش های بشر می روند! 

+ آینده پژوهی و انواع آینده. محسن گرامی طیبی

+ ضریب رشد استارتاپ‌های ایرانی، بالاترین در منطقه نزدیک به متوسط جهانی 

+ نگاه تان به آینده است یا اکنون؟ 

+ اینجا همه آدم‌ها این‌جوری نیستند* مهدی صنعت‌جو

+ بدرود سیارۀ زمین؟ لورین رابینسون

+ تهدیدات اینترنت اشیا 



info.ayandeh@gmail.com
©ayandeh.com 1995