این پرسش دیرین دست کم در دو دهه اخیردر برابر ما به طور جدی خودنمایی کرده است که چرا ما ایرانیان با وجود ای نهمه تلاش و مصرف این همه منابع مل یمان شامل نفت و گاز و آب و جنگل ها و معادن وزمین های کشاورز ی، هنوز در فاز صفرتوسعه در جا می زنیم؟ پاسخ های زیادی به این پرسش داده شده است و من هم در گذشته به هر مناسبت، پاس خهایی از منظر نفت، اقتصاد سیاسی، استبداد تاریخی، سرمایه اجتماعی، آموزش کودکی و نظایر این ها به این مسئله از من درخواست » کرگدن « داد هام. اکنون که دوستان نشریه این نشریه چیزی بنویسم، به » نان « کرد هاند برای ویژ هنامه نظرم رسید که از فرصت نان نیز استفاده کنم تا نکت های تازه بگویم. » مسئله توسعه نیافتگی ایران « درباره
در ایران آیینه تمام نمای فرهنگ » نان « به گمان من سرنوشت پر تضاد ایرانیان و ناهمگونی آن با ساز و کارهای توسعه