رشد و توسعه علمی دارای منطق درونی خود است.کشفیات بزرگ علمی تنها با وجود نوابغ تحقق پیدا نمی کند. بلکه باید شرایط، اوضاع واحوال زمان برای به ثمر رسیدن این یا آن نواوری علمی آماده باشد. نبوغ مکتشفین،مخترعین، و تئوریسین ها در این است که در مقطع زمانی و مکانی و در شرایط معینی قادر بوده و هستند که موضوع مورد مطالعه را کشف و به نیازهای جامعه پاسخ گویند. بااین ترتیب آینده نگری رشد و توسعه علوم مختلف دارای یک سلسله خصوصیاتی است که برای شروع آن باید قابلیت ها، امکان های وضع موجود و روند آن در هر رشته و یا شاخه فعالیت انسانی در نظر گرفته شود. مسائل علمی و حل آن با توجه به سطح علمی ممکن گزینه شوند. در بعضی از رشته ها از جمله بیولوژی باید آینده نگری شامل چندین نسل باشد. مساله به این صورت نیست که برای آینده چه اجتماعی با چه شرایط زندگی در نظربگیریم بلکه باید دید چه نوع شیوه زندگی مورد قبول نسل های آینده خواهد بود که بدون تردید با شرایط کنونی تفاوت زیادی را دارا خواهد بود حتی اگر ما نوع آرمانی آن را در نظر بگیریم.